Yalnızım yine gecenin tenhasında,
Nereye gittiğimi bilmeden yürüyorum,
Her şey bitecek güneş doğduğunda,
Şafağa kadar ben hep ölüyorum.
İçimde kocaman bir fırtına,
Kimse varmaz ki bunun farkına,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Yalnızlığın zorluğunu anlatmış kalem gecenin içinde..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta