Kimselere kızmıyorum
Zaten gördügümde yok kimseyi
Kabuğunda yaşayan bir kaplumbağa gibiyim
Sanki böyle iyi ,böyle en iyisi
Ben uzaklığı bir arabaya atlayıp gitme arası bir şey sanırdım
Şimdi herkese uzak, yüreğime daha yakınım
Herkes kapalı bir kutu gözümde
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta