Yalanın Gölgesinde Şiiri - Huban Asena Ö ...

Bir sis bulutu gibi süzüldün sessizce,
Meltemin dokunuşunda eriyip gittin.
Kalbimde bıraktığın çizgiler, bir fırtına haritası
Gerçekler, dalgaların dilinde kayboldu.
Bir kırık ayna gibi parçalandı sözlerin,
Her şeridi ayrı bir yalnızlığa savurdu.

Yalanların gölgesinde soldu sevdam,
Bir serap gibi titreyip bulutlara karıştı.
Geriye kalan, belki bir rüya değil;
Sonbahar yaprağı gibi sararıp düşen bir anı.
Saatler, kum saatinde dondu o an,
Her kırıntı, bir vedanın izini taşıyor.

Umut, toprağa düşen tohum misali;
Gönül, çatlayan betonları deler gizlice.
Kaybettiklerimiz kumda saklı define,
Zaman, kıyıya vurduğunda getirir yeniden.
Ay ışığı düşer yarılmış topraklara,
Kök salar acı, filizlenir sabah çiğiyle.

Aşk, küllerinden doğan bir Anka’dır
Yalanların kumlarını savurup,
Denizin gerçeğine yelken açar.
Susuz çöllerde bile bir pınar arar,
Düştüğü yerden, gökyüzüne uzanan merdiven.
Ve kalp,
Yeniden sevmek için
Her darbede bir dağ büyütür içinde,