arzuları benliğime nakşeden hüda
yaşam hevesimin mabedi oldu dünya
söz dinlemez nefs, acı aldanan kuluna
bu şirin cana, acımadı yalan dünya
hayat anlık bir zaman, uykuda bir rüya
geçer ömür sor gidenlere nasıl? dünya
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Acımaz dünya
Ona acımayana...
Nefis, önce ona zarar verir
Doğaya,
Sonra döner dolaşır kendine,
Kim yalan
Kim gerçek
Öğrenir insan,
Eninde, sonunda...
Tebrikler Vahit Bey, Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta