Yorgunluklar ve kırgınlıklarla nokta kadar ömür harcanıyordu.
İnsanlık kıran kırana çirkefleşiyordu.
İnsancıklar şeytanı mesleğinden edip salyalarını etrafa saçıyordu.
Narsistler tükenmişlik sendromu yaşayıp, vizyonsuz duruşlarıyla zamanı bir köşede çarmıha geriyordu.
Yalancı tanrılar; bir tarafta fason fabrikalarda, seri üretim yapıyordu.
Moruklar diğer taraftan zaman kavramını esir alıp bitmek bilmeyen hırsları ve sapkınlıklarıyla toplumun sinir sistemini çökertiyordu.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta