Yaktılar Gülüm Yaktılar

Hatırlarmısın gülüm kaç mevsim oldu bu gönlümden gideli
Ağıtlar yakmıştım sana gözlerden uzak
Güvercin kanatlarında gönderdim soranlara
Kimi gün oldu kalemlerimizi aldılar elimizden
Kimi gün oldu kitaplarımızı aldılar
Yaktılar bizi can kuşum yaktılar
Seni bir derde saldılar
Beni de bir derde...

Hatırlarmısın gülüm dağ gibi sevdamız vardı,
Öyle sevdalıydık ki gül yaprağında tomurcuk olurcasına.
Zemheri kışında bile kandiller yakardık
Bir tarafta barak, diğer tarafta hoyrat
Türkülerimiz bile ayrı dillerde söylenirdi
Yaktılar bizi can kuşum yaktılar
Seni bir derde saldılar
Beni de bir dede..

Hatırlarmısın gülüm oturmuşum şimdi o dertlerin ortasına
Ateşler çaktılar bedenimize ceylan çığlığında.
Avını yakalamış, köpekler gibi baktılar yüzümüze
Saatlerimiz işkence takvimlerim hüzün
Dört yanımız ateşden çember
Yaktılar bizi can kuşum yaktılar
Seni bir derde saldılar
Beni de bir derde....

Hatırlarmısın gülüm seyrandı mazideki bağımız, bahçemız.
Kahpenin heybesine sığmadı gülüşümüz, sevdamız
Bal olsan kahpenin sofrasına değişmez kin ile nefreti.
Tövbesi cehennem ateşi bağrına düşene kadar..
Yaktılar bizi can kuşum yaktılar
Seni bir derde saldılar
Beni de bir derde..