gecenin karanlığı dem vurmuştu efkarıma
gülüşlerin gece'kondu evsiz yanıma
tararken gece nilüfer saçlarını esen rüzgarda
gözlerim hasret içiyordu
ay ışığıyı değen yakamozlarda...
kutup güldane...şairin kırık kalemi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta