Yakamoz mavisinin denginliğine bırakırmış
Hüznün gemisini, mutluluğun tadını alırmış.
Zaman denilen kavramda kaybolurmuş.
Sessizlikte haykırırmış insan sesini.
Yağmur yağarmış gibi akar yaşların gözlerinin.
Güneş gibi parlak karanlık gibi siyahlaşırmış yüreği.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta