Sen var ya hüzünlü geceye benziyordun en çok
Sizin kadar sessiz ve karamsar başka bir şey yok
Karanlıksınız hem birbirinizden de derinsiniz
Cılız ve ışıltılarınızla güzelsiniz ikiniz
Bir sabah durup dururken
Gelsen bana gelsen bana
Damlalar cama vururken
Gelsen bana gelsen bana
Denizleri aşa aşa
Sen çikolatayı severdin bense konuşmana bayılırdım
Tadı kaçardı sohbetin sen susunca gittiğinde ayılırdım
Gidiyorum ben artık aldım başımı
Gitmeden son bir kez durup gideyim
Dökmeden önce bu son gözyaşımı
Bırak birkaç soru sorup gideyim
Bana az da olsa inanmadın mı
Mavi gezegenin hüzünlü ışıltısı benim ülkem
Tarihleri çarpık acıları gerçek
Yalın kılıçlardan kaçmaktan yorulmadı çıplak ayaklar
Bilekler kanadı ve damladı kan
Akmaktan vazgeçmedi gözyaşaları
Hiç bıkmadı anneler ağıtlardan
Gel dersen gelirim
Git dersen gidemem
Çiğneyemem körpe gelincikleri
Çİçeğe durmuş erik dallarını incitemem
Bekle dersen beklerim
Akşamın güneşi ateşten gülle
Yakamozdan yara kanar durmadan
Bu ömrün bahçesi karanfil gülle
Dertli yürek gibi yanar durmadan
Acılar içinde inlerken deniz
Dünyanın yarısı kapkaranlıkken
Yarısı aydınlık sakın unutma
Ufuklar görünmez göz bulanıkken
Şimşekler bir anlık sakın unutma
Varsın sırt çevirsin tüm sevdiklerin
Bana bakışların gitmez aklımdan
O gülen gözlerin kalbimde gizli
Bana seslenişin düşmez dilimden
Sihirli sözlerin kalbimde gizli
Bizim öykümüzü kimseler bilmez
Çorak toprağa değer yağmur
Islak nergise rüzgar
Bir kez değse ellerim ellerine ne çıkar
Yanağına değer kakülün
Saçların omzuna
sevgili dostum bende yazıyorum nacizane senin şiirlerini de okudum ve okurken bir çoğundan keyf aldım yüreğine sağlık şiirlerini imini kullanarak pay yapacağım