Geçen sene lojmanın camına baktım.
Geceden karanlıktı Muallim Bey.
Gelip lojmana lambanı yaktım.
Mutluluk bir anlıktı Muallim Bey.
Sen geldin de derman oldun her derde.
Fakirin damı, Nâzım!
Ülkemin gamı Nâzım!
Şairin tamı Nâzım!
Türkçemle tablo yapan
Nazmın ressamı Nâzım!
Analığa aday bacım bekliyor pencerede.
Dokuz ayı bitirdi, dokuz güne irade...
Dokuz ayı var, şafağına Mehmet’in.
Mehmet dua ediyor, çocuğu görmek için.
Çarpışıyor Doğu’da PKK illetiyle.
Değerini, ameliyat olunca bir kez daha anladığım eşime...
Seninle başladı sana varan yolum.
Hastayım kırıldı, kanadım kolum.
Ağrıyor sağ yanım, kanıyor solum.
Üşüyorum, güneş gibi sar beni.
Ta o zamanlar seni severdim
Ayağım büyür diye bir numara büyük
Bir çift pabucun veresiye alındığı zamanlarda.
Yüreğim dışarı fırlardı sabah uyandığımda
Bilemezdim sebebini, anlayamazdım bir zaman.
Top oynamamın yasak oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!