yağmuru Ölüme uyanan şehir

demir döver gibi dövüyorum
turna seslerini
babasına sıvanan çocuklar için
akşam ne anlama gelir
bilir misin
uzayıp giden düşler coğrafyasında

cennet ve cehennem
hamiline
kaç keklik
nura batar
mora batan yüzlerden
riskli bir dünya
kendini tanıtır
kaldırımsız kadınlara

işte karşımda
itavo calvino
saklı kentte
saklı insanlar
ölümü ağlamaktalar
yağmurun şarkısına rağmen

soyut bir erkeğim
kışın ortasında
tropikal pantolon giymekteyim
buluttan yelek
kapkara dilek
denizi sokulur
korkuya benzeyen sevdayla
adım birbirine karışır
bir masalın mahrem yerlerine baktıkça
yükseklik korkum artar
rüzgâr ıslığında turnalar
balkonlarda soru işaretlerine konarlar

mayıs kokmuyor şehir
asvalt kokuyor
yaşayanlar
ilaç yüklü insanlar
çığlık çığlığa
ankara uyumaktalar
halka uyanık dolaşan yerlerde
biz yalıtkan nesiliz
siz gülüşken medyatörler
arıza vermeyin
aruza kusur ararken

bugün hoş bir tesadüf
koş bir tesadüf
bizi bekleyen yazgıya
aşka durmuş gecelerde
mehtap
saçlarında tarak
yazlık bir gölde ıslatarak
beni avutur
kendine gelmek için
aynalarda

26 Ocak 08
Nilüfer