Ara Sevdiğim Şiiri - Osman Aktaş

Vurgun yedim daha deniz görmeden
Derdinden düşmüşüm zara sevdiğim
Kendim yerdim başkasını yermeden
Alnıma yazılmış kara sevdiğim

Gün vurdu sararttı hem verdi hasar
Gönül melül olmuş dil bundan susar
Hızırlar çoğalmış pir sultan asar
Çekildi umudum dara sevdiğim

Yüzüm yara bere yürek perişan
Kurtuluş gününde dünya ürişan
Ben selim dağlardan yol bulup coşan
Engelleri yıkan dere sevdiğim

Sözlerim hicrandır kalemim kandır
Gel sevdiğim yönün yönüme döndür
Ateş sardı özümüzü sen söndür
Düştüm sevdan ile nara sevdiğim

Bir yel esti kırdı gitti dalımı
Kimse bilmez gurbet elde halımı
Sekiz aya bağladılar kolumu
Muhtacım sendeki nura sevdiğim

Ecel kol geziyor dört bir yanımda
Yazdım bu sözleri en zor anımda
Arasan da bulamazsın kanımda
Oluşan dertlere çara sevdiğim

Sen gezegen bense senin uydunum
Elek var ve lâkin kalmadı unum
Oynasaydım düğünümde oyunum
Olmazdı bağrımız yara sevdiğim

Sen benim karımsın hem de meleğim
Sana kavuşmaktır bir tek dileğim
Sen olsaydın bükülmezdi bileğim
Olsaydı hasımlar sıra sevdiğim

Seni bedenimden ayıramadım
Kendimi kışlada kayıramadım
Gönlümü seninle doyuramadım
Fizâh’ım her yerde ara sevdiğim

23 Şubat 96
Karaağaç