üstümden başımdan silkelediğim
gölgeler yerleri kirletiyor mu
boş konuşmak moda yalansa erdem
kalmayan arları kirletiyor mu
geceyi okudum gündüzü yazdım
aşığın elinde üç telli sazdım
kendimden arındım kendimi süzdüm
artıklar kırları kirletiyor mu
bir masal bu ama sonu gelmiyor
dolu zaten dolu boşlar dolmuyor
kim kimin derdinde kimler bilmiyor
konuşup sırları kirletiyor mu
insan nasıl varlık koşar ecele
otur da sen kendi kendin hecele
bütün düşlerimi kaptırdım sele
kalanlar karları kirletiyor mu
bir dert ki tebelleş oldu başıma
dünyayı gezdirdi talih kuşuma
felek su katıyor pişmiş aşıma
taşan aş harlerı kirletiyor mu
herşey bozuyor bak sen şu toya
ne yapsan düzelmez bozuksa maya
günahkârı atarlarsa tamuya
külleri narları kirletiyor mu
hüseyin fizâhî aşkın narında
bir yara açıldı pek de derinde
kendimi anlasam günün birinde
duygular terleri kirletiyor mu
10 Mayıs 11
Ankara
Kayıt Tarihi : 6.6.2011 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!