Bahçelere bahar getiren gönlüm karardı kuruyan dağ çiçeğinin yaprağında...
Oysaki bahçelerine bahar getirmiştim senin; bilemezdim kışı bu kadar sevdiğini avuçlarının...
Ayaklarım üşüyor topraklarında ve bir kışı daha geçiremez ruhum yalın ayak; sessiz ve sevgisiz...
Yüzüne bakmıyorum artık ve karlı kaldırım taşlarındaki ayak izlerine takılıyor gözlerim.
Yüzün silinmeye başlıyor yağan kar ile gizli mabedimden.
Bırak güzel kalsın yâdımdaki silüetin ya da geri çağır bitmeyen baharları...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta