I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Yürek sesiniz hiç susmasın. Güzel bir duygu çaglaması... tebrikler
VARLIĞIYLA SEVGİLİSİNİ ÖZDEŞLEŞTİRİYOR ŞAİR ONLA GÖZÜNÜ AÇIP ONUNLA KAPATIYOR SEVGİLİYİ ALDIĞI NEFES, YEDİĞİ EKMEK , İÇTİĞİ SU YERİNE KOYUYOR,,,,YÜREK SESİNİZ DAİM KALEMİNİZ KAVİ OLSUN
Ya sen varsın ve hayat kendini yaşatır..
Ya da yoksun ve kopmuştur kıyamet...
Tebrikler, Efendim..
Bu güzel şiirinizi hayranlıkla okurken, kendimi mazinin kollarında buluverdim be deli şair... Bir karalama buldum defterimin solgun yapraklarında... Birde baktım ki aşağıdaki dörtlükler dökülüvermiş kağıda... Umarım bu güzel şiirinizin ahengini bozmaz, buda nereden çıktı be yılgın şair dedirtmem size...
Yılbaşı kutlamasını üstü açık bir köyde,
Yapalım derken, Van Gölün de uyutuldum...
Ne İstanbul, Ne İzmir, Ne Ankara önde,
Dersim dağlarında, masallarla büyütüldüm.
Mardin sokaklarında, Adanalım ünler/ken
Süphan Dağında, yalnızlıkla çürütüldüm...
İşte bak Ağrı dağı derken, şafak sökerken
Verdiler yüreğimi elime, çığlar da sürütüldüm.
Zümrütanka kanadında korkularla terlerken
Mecnun'sun dediler, Leyla'sız çöllerde yürütüldüm...
Ne zaman sevdim desem, kalbim teklerken
Yılgın Yağmur kül diye, vuslatsız süpürtüldüm.
Dedeoğlu Aşiyan, 01.01.18 - 19.57 Y.Y.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta