I.
Yine ağladı hüzün, piyanoya dokunan acılar, sevdalar terkibi parmaklarda
Malihülya yaşadı umut, mürekkep kokan büyülü satırlardan tüten dumanla
Maziden kalma bir tarih, saat aynı, takvimdeki yıldı değişen sadece
Akreple yelkovan ısrar etti altıda durmaya, kuyruğuna taş bağlanmışçasına
Kitaplar dökülmek istedi raftan tozlanmaktan bıkmanın isyanıyla taşarcasına
Örümcekler korumak istercesine, ağlarını örmüşlerdi odanın zifir karanlığına
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
