Ya Varsa ? Şiiri - Muzaffer Uzunkaya

Dünyaya adım attık,
Yaşamaya başladık.
Çocuk iken zayıftık,
Büyüdük, güç kazandık.

Anne-babamız yetiştirdiler,
Tehlikeleri bertaraf ettiler.
Sevgiyle, şefkatle büyüttüler,
Bütün ihtiyacımıza yettiler.

Okuduk, adam olduk,
Bilgi ile donatıldık.
Öğretmenlerimiz öğretti,
Hayata hazır etti.

Hepsine minnet borçluyuz,
Haklarını asla ödeyemeyiz.
Hele annemizin hakkını,
Ne yapsak ödeyemeyiz.

Bizden fazla şey beklemezler,
Onları hatırlamamızı isterler.
Bir güler yüz beklerler,
Hal-hatır sorulsun isterler.

İslam fıtratı ile doğduk,
Allah inancı ile yoğrulduk.
Aile ve çevre etkisiyle,
Ya inançlı, ya inançsız olduk.

Rab’bimize şükürler osun,
İnanan bir insan oldum.
Ahrete iman ettim,
Hesap-kitap var dedim.

124 bin peygamber gelmiş,
Allah’ın emirlerini bildirmiş.
İnananlar cennete gidecek,
İnanmayanlar cehenneme demiş.

Gençliğimde hep kızardım,
İnançsızlığı anlayamazdım.
Bunca delil olmasına rağmen,
Neden inanmıyorlar derdim.

Yaşım ilerledikçe duruldum,
Artık kızmaz oldum.
Hidayeti Allah verirmiş,
İstediğine ihsan edermiş.

İlim bir deryadır ki,
Bizimki bir damla bile olamaz.
Ne kadar öğrensek de,
Asla kemal bulamaz.

İnsanın fıtratı gereği,
Hiç menfaatini bırakmaz.
Bunca insan inanırken,
Bazıları neden inanmaz.

İnsanoğlu garip yaratık,
Ne yapacağı belli olmaz.
Bazen iyilik yapar,
Bazen kötülükten geri durmaz.

Dünya imtihan yeridir,
Her yaptığından sorulacaksın.
İraden senin elinde,
Tercihinin sonucuna katlanacaksın.

İnanların bir kaybı yok,
Abdestle beraber temizlenirler,
İbadetle ruh huzuruna ererler,
Ahrete iman ederler,
Cennetlik olmayı isterler.

Ahret gününe inanmayanlar,
Hiçbir delil sunamazlar,
İç huzuru bulamazlar,
Bir türlü mutlu olamazlar.

Ahret varsa inanlar kurtulacak,
Ebedi mutluluğa kavuşacak.
Şimdi siz yok diyorsunuz ya,
Bir düşünmenizi istiyorum,
Ya varsa?.

25.12.2024
Bulancak/Giresun