Abdülhamit Gezer Şiirleri - Şair Abdülha ...

Sokak itleri çocukları, kadınları parçalıyor
it besicileri devlete millete meydan okuyor
Huzuru, adaleti aramak kabusa dönüşüyor
Har taraf, polis, asker, jandarma işe yaramıyor,
Halka hizmet hakka hizmet, kimse umursamıyor,
itlere hizmet iblise tapanlara hizmet, koşan koşana.

Yememiz, içmemiz ayaküstü acele,
Wc ayakta taharetsiz, el sabunsuz acele,
Abdestimiz yarım-yamalak usulsüz acele,
Namazlarımız yemlenen tavuk misali acele.

Trafikte gör bizi, çoğunluk tam gaz acele, ecele

Çok paraya giyiniyorsun,
Sosyetik yiyip, içiyorsun,
Sigara, içki kullanıyorsun,
Açım derken, utanmıyorsun.

Sağlığına, zehir ekiyorsun,

Göbeğini taşıyamıyor,
Sigarayı bırakamıyor,
Modasız giyinemiyor,
Had bilmez, açım diyen.

İçki, kumar zevkim diyor,

Paran için seviliyorsan,
Karşılıksız sevmiyorsan,
Paylaşmayı bilmiyorsan,
Acınacak durumdasın.

Doğruları sevmiyorsan,

Giyinmişsin mankenler gibi,
Yürüyüşün, ağalar beyler gibi,
Göbeğin geniş balkon gibi,
Açın sesi, tok çıkmaz bayım.

Rızkı veren Yüce Yaradan,

Hastalıklar, çalışmak olmasın,
Sorunlar, sorumluk olmasın,
Yanlışlar, doğrular olmasın,
Kanunlar, cezalar olmasın,
Zevki sefa hiç eksik olmasın,
Cennetler, cehennemler olmasın,

Akrabaya, dosta uğrardı,
Komşuları sık sık sorardı,
Tatil nedir? Hiç bilmezdi,
Rızık Yüce Allah’tan bilirdi,
Dualara cevap dualar vardı,
Açız, aç yoktu, o devirde.

Lal olmuş, sindirilmiş erkekler,
Hiç susmaz, edep bilmez kadınlar,
Evde durmaz fıldır, fıldır gezer kadınlar,
Melül, melül bakar olmuş, aciz erkekler.

Kolay iş ararken, öncelik kadınların,

Cehalet çoğu zaman insanları rezil eder,
Cahil her şeyin en iyisini bildiğini zan eder,
Âlimler ki, bilmediklerini bildiklerini hiç eder,
Çokbilmişlik taslamak, hadsizlik cahillikten!

Cahillik, şerefini küçültür, onurunu kırdırır,