Ey Resûl-i Kibriya! Yar, ahbap ve yanmış yüreklerin serdar-ı ekberi,
Yâ Serdar-ı Enbiya! Arş, kürsü, taç ve Taht-ı Levlak'ın ol "Muhammed'tir serveri...
Ey Server-i Evliya! Der kıdemde övgüsü üstün, kendisi üstün, sensin ins û cinin rehberi,
Yâ Derman-ı Sohtiya! Tek nazarla üstün olur Vahşi, tek işaret-i parmak ile yarılır ay, dökülür göz yaşları, yere iner melaikenin büyükleri....
***
Ol ezelde Rab istedi, ol ezelde "Ol" idi, Rab Allah'ın kaderi,
Bu ezelde böyle idi, gerçi Allah (c.c.) yaran idi, hem "Muhammed" canan idi, nuru ise baran idi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta