Ya Rasulüllah(sav) ! Şiiri - Ahmet Oğult ...

Ya Rasulüllah(sav) !
Bulutlar zilalindi şems ise pervanen,
İşaret parmağına ram idi kamer,
Nurani simani görünce eşçar emrine mutiydi.
Lebbeyk Ya Rasulüllah(sav) diyordu.
Risaletin gün gibi aşikardı efendim.

İsra ve mirac seferinde,
Refikin Cibrildi, kutlu bineğin burak,
Mescid-i Aksa'da enbiyaya imametin,
Gözümün nuru diye vasıflandırdığın namaz,
Sonrası mübarek bir uruc,
Hasret ve arzuyla ardında bıraktığın,
Sana müştak hacer-i muallak.

Zeminden semavata ötelere irtifa,
Refrefle sidretü'l müntehaya uzanan bir sefer,
Namus-u Ekber'in gelemem yanarım dediği yer.
Hakk'a doğru yürüyüş kurbiyet-i ilahiyye,
'Fe kene kabe kavseyni ev edna' sırrı,
Ve akrebiyet-i ilahiyyenin inkişafı,
'Ma zağal basarü vema tağa' bitereddüt yakin.
Habibullah olduğun gün gibi aşikardı efendim.

Heva ve hevesinin zebunu olanlar,
Rasülün azametini görmüyorlar,
Hakikatı idrak etmiyorlardı.
Sahranın kızgınlığından daha kızgındılar sana,
Yürekleri hakikata aşina değildi.
Lahuti esintilerden nasipsiz zavallılardı.
Mescid-i Haram'da namazına ilişiyorlar,
Mübarek sırtına deve işkembesi koyuyorlardı.
Bir ümit diye iltica ettiğin Sakifliler ise,
Sana gül vermiyorlar, zatına taş atıyorlardı.
Bir dağ şehri olan Taif'e Nebi'yi sokmuyorlardı.
Uhud'da vahşice ashabını boğazlıyorlardı.
Merhametin zirve noktasında Hz. Peygamber,
'Allah'ım kavmimi bağışla, bilmiyorlar' diyordu.
Rahmeten li'l alemin olduğun senin,
Gün gibi aşikardı efendim.

Ya Rasulüllah(sav) !
Mübarek yüzüne bakacak yüzüm yok benim.
Ne Bilal gibi metanetim var,
Ne de Ebubekir gibi sadakatim.
Ne Osman gibi hilmim var,
Ne de Ali gibi ilmim.
Ne Sa'd gibi cesaretim var,
Ne de Abdurrahman gibi sehavetim.
Ne Ömer gibi adaletim var,
Ne de Hamza gibi şecaatim.
Çapım küçük ama sevgim büyük Ya Rasulülah!
Hani Sevban'a demiştinya;
'el- Mer'u mea men ahabba'
Seni ve ashabını çok seviyorum Ya Rasulüllah!
Şefiü'l müznibin olduğun senin,
Gün gibi aşikardı efendim.