Biz Sevdayı Yanık Yüreğimize Koyduk

Biz sevdayı yanık yüreğimize koyduk anam.
Her ne kadar sabah kahvaltılarında,
Zeytinden başka bir şeyimiz olmasa da.
Çileyle yoğrulmuş bir başımız,
Tek lokma aşımız olsa da.
Dikenli yollarda ayak yalın yürüsekte,
Biz sevdayı yanık yüreğimize koyduk.
Dünya dolu vaatlere,
Zenginlik masallarına doyduk anam.

Biz sevdayı yanık yüreğimze koyduk...
Hem de yetim olarak.
Koltuğumuz altında kitabımız,
Araba olmaksızın, koşarcasına yollara düşerek.
Hayatın olumsuz şartlarına darılıp,
Boş ceplerimize nefretle bakarak.
Ama yılmayarak bin bir ümitle,
Sevdayı yanık yüreğimize koyduk.
Sahra da vaha aradık.
Burs tarihlerini iple çektik, şafak saydık.
Yüreğimize ok çektiler, bizi yıllarca ektiler.
Sevdayı maddeye döktüler anam.
Hani maddeden müberra,
Yunus'un aşkı, Eyyub'un sabrı dedik.

Biz sevdayı yanık yüreğimize koyduk anam.
Karanlık günlerimiz onunla aydınlanması için.
Kaldırım taşlarında eskiyen,
Ayakkabımın dili olsa da konuşsa!
Asumanda yıldızlar şahidim olsa,
Her solan gülden dolayı,
Firak çektiğimi bir bilsen anam.

Bak! Nefeslerim tükeniyor, beynim zonkluyor.
Sevda dolu yanık yüreğimi,
Hırçın bir akrep dişliyor.
Gül yüzlü anam, sen sıkma canını,
Çekerim getirsinler bütün çileyi.
Yeter ki insanlar rahat olsun.
Hep sevdiklerim sırtımdan vursun.
Zararı yok daha on sekizinde,
Yanık yüreğime koyduğum sevdam solsun.

Biz sevdayı yanık yüreğimize koyduk anam.
Kurtuluş ümidimiz olan gemileri derya da yaktık.
Yalan sevgiler, sahte vaadler sizin olsun.
Verin isteyenlere kuyumcular çarşısını,
Bana yüce dinimin hakikatlarını,
Peygamberimin tatlı tebessümünü verin.

Biz sevdayı yanık yüreğimize koyduk anam.
Namerdim eğer mukaddesat uğruna,
Koyamazsam başımı, ağartamazsam saçımı.
Ben istemiyorum kardeşim dünyanızı.
Gözümden damlayan yaşım,
Şu aka bürünmüş saçım şahit olsun;
Ben yanık yüreğimdeki sevdamı istiyorum.