Yüreğin bende esir oldu haberin olsun
Zindanlarda çürüyecek kalbin
Akmayacak nehirler yamaçlarına
Islanmayacak toprakların
Yeşermeyecek ağaçlar
Bir dram filmine bilet almışsın gibi geçecek ömrün...
Karanlık, kış, gece, kimsesiz
Yalnız, sonsuz ve bensiz artık kelimelerin
Kimseye daha anlamlı bakamayacak
Ve kimsenin ahını alamayacaksın
Ihlamur kokusu hastalığı
Gülün rengi kanı anımsatacak sana
Melekler ölümü
Gündüzler ise geceyi
Yani huzur yok artık güneş yok pencerelerinde
Belki inanmıyorsun bana şimdi ama
bunların hepsi başına gelecek
Ya da hiçbiri...
Orçun Kınay
Kayıt Tarihi : 15.10.2017 23:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!