Yaşam savaşı veren biri mi olmak isterdim,
Yoksa kırlangıç mı daldan dala konan
Ben şiirden anlamayan adam
Kırlangıç oldum bu gece
Daldan dala kondum.
Her şeyi bilmeliyim her şeyi
Sana dair her şeyi
Manav osman abiyi
Eski aşkın fikreti
Gezip gezmediğin memleketleri
Hatta suladığın fesleğeni
Gözlerim yaşarmadan ağlayabilmeyi öğrendim,
Bir yerlerim kanamadan acı çekmeyi.
Sevdayı öğrendim.
Gülmeden mutlu olmayı,
Susarak konuşmayı.
Niye doğduk ulan niye doğduk?
Bir bebek anne karnında ölüyorsa
Anaların gözü yaşlı
Evlatlarının ölü bedenlerini arıyolarsa
Çekilen sınırlar bombalarla doluysa ve
Sıcak deyince aklımıza gelen ilk şey çatışmaysa,
Boğazımda kocaman bir yumak
Derin hislerin yalnızlığında
Bir kar topu gibi büyüyen
Senin ve benim kustuğumuz nefretle
Bir kütleye dönüşen
Zamanın durduğu saatlere inat,
Akreple yelkovan yüzyıllardır oynaşıyor.
En sonunda anladım ki o şerefsiz saat,
Benim sevdiğimi kadını hiç mi hiç tanımıyor.
Yatak çift kişilikti,
Duygularsa tek
Anlamlar ise narindi
Kendine yeterdi.
Yatak tek bir yerdeydi
...
herkesin anladığı yalın bir dil benimkisi
garip bir yaşam değil.
garip bir uyak ya da kafiye anlatmıyorum şiirlerimde
seni anlatmaya çalışıyorum.
Hayat gibi bir şey benim gördüğüm
Yolda olmak gibi.
Bazen bir deniz kıyısında
Bazen bir ağacın altına olmak gibi.
Bir gülücükte gizli bazen
Bazen tarihin tozlu sayfalarında…
Mideme ağrılar saplandı bütün gün
Boş boş bakındım etrafima
Dinlemek istedim herkesi ama kimseyi anlayamadım
Bir tanıdık görmek istercesine seni aradı gözlerim
Çok baktım uzaklara, yakınımdaymışsın bilemedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!