Ruhum tutsak, ölümlerin en karasında
Vuslat hicran, özlemlerin en kuytusunda
Düşler kabus, rüyaların en tatlısında
Sen bana imkansız, imkanların en çoğulunda
Özlem arş'ı tavan, gecelerin en karasında
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta