Gitme bir hoş çakal demeden
Elimi tutmadan bir buse kondurmadan
Ardına bıraktıklarına bakmadan gitme
Tozlu raflardaki resimlere bakmadan gitme
İmkânsızdın vicdansızdın sen vurup gittin
İmkânsızdın vicdansızdın sen vurup gittin
Gitme içimde çocuğu öldürüp
Uğrama bensiz sevda pınarlarına,
Uğrayıp içmeden beni de sellere katıp gitme
Bu ve dayı çok görüp de çekip gitme
İmkânsızdın vicdansızdın sen vurup gittin
İmkânsızdın vicdansızdın sen vurup gittin
Kalbim de derin izler bırakıp gitme
Yüreğimi erimiş yok olmuş muma çevirme
Hayalsizliğin çölün de susuz bırakıp ta gitme
Konmaya dalı olmayan garip kuş gibi bırakıp gittin…
İmkânsızdın vicdansızdın sen vurup gittin
İmkânsızdın vicdansızdın sen vurup gittin
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta