Vuruldum Sana Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Çoban kavalında yanık türküsün,
Ben ta canevimden vuruldum sana.
Sana gereği yok takının, süsün
Ben ta canevimden vuruldum sana.

Görünce bir teldir koptu gönlümde,
Garip ürpermeler oldu tenimde,
Sandım yangınlar var dört bir yanımda,
Ben ta canevimden vuruldum sana.

Gözlerin elmaslar gibi parlıyor,
Uzun kirpiklerin aydınlanıyor,
Baktıkça kalbime ok saplanıyor,
Ben ta canevimden vuruldum sana.

Bir mermer üstünde nakış gibisin,
O kadar canlısın, öyle dirisin,
Bir güzel şarkının en hoş yerisin,
Ben ta canevimden vuruldum sana.

Denizde dalgalar sana benziyor,
Rüzgar çayırlara seni çiziyor,
Seni her anışta içim sızlıyor,
Ben ta canevimden vuruldum sana.

Artık her yanımda hayallerin var,
Karanlık odamda dolaşıyorlar,
Yaralı gönlümle savaşıyorlar,
Ben ta canevimden vuruldum sana.

(SAÇIMIZ BİRLİKTE BEMBEYAZ OLSUN isimli hece şiirlerinden > 11-12/100)