Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Kendine benzeyen sokaklar seçti hep,
ışığı az, sesi bol…
Ama en çok susan köşeleri severdi
çünkü orada kimse incitmiyordu.
Bir kahve dumanında sakladı çocukluğunu,
bir şiirin ucuna astı gençliğini.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
ama her kelimesi
sokakta büyümüş bir duanın özeti kalemine yüreğine sağlık hayatla dovusurken şiir yazan adam..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta