Volkan Şiiri - Kasım Kobakçı

Derinlerde bir magma yatağı,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım,
Üzerimi örten, katılaşmış bir kabuk,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!
*
Kelimelerim, havada küle döner,
Sükûnetim, bir aldanışa benzer,
Etrafımdaki her şey, buz tutar,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!
*
Hareketim kısıtlı, enerjim sıkışık,
Ruhuma bu beden dar gelir,
Çabalarım anlamsız ve sonuçsuz,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!
*
Düşüncelerim alevden bir nehir,
Her şeyin çatlağını görür,
Yalnızca, hırçın ruhları bulur,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!
*
İlhamlarım aydınlatmaz, yakar,
Ruhumun sırrına, kimse varamaz,
Alnımdaki yazı, patlamayı buyurur,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!
*
Bu tazyikin sonu yakındır,
Kâh bir sızıntı, kâh bir kıyamettir,
Gök kubbe şahit olsa, ne fark eder,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!
*
Püskürmeden sonra, arazi değişik,
Soğuma ve yeniden ısınma döngüsü,
Bu ateşli mizaç, benim özümdür,
İçimdeki lavlar, durmuyor volkanım!