Bir zamanlar bu evde hayat vardı,
Güneş sanki en önce bu eve doğar,
Pencerelerinin önüne kuşlar konardı…
İçeriden bir kadın çocuklarına seslenirdi:
’ Sabah oldu, haydi yavrularım uyanın! ’
Bir zamanlar bu virane ev sımsıcaktı,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
