Vicdan Şiiri - Şubat Türkay

Bugün, vicdanımı ipotek olarak verdim ..

Üzgünüm, artık bir süre kulanamam

Sömürülmeye çok fazla müsait bir alt yapısı var.

Bedeli çok yüksek, bu rehini kaldıramam..

Hayat belki de daha güzel olacak..

Biraz fazla vicdansız bakarsak..

Böylece fazla kimse olmayacak..

Karambolde kazık atacak..

Adam sende, bana ne..

En güzel kelimeler...

Yoksa hiçbir delik kapanmayacak..

Umutsuz, yarı uyuşuk bedenler..

Bugün, vicdanımı ipotek olarak verdim..