masmaviydi deniz
eskimez güzelliğiyle İstanbul
rüzgar topluyordu yedi tepe
vicdanlı değildi uğradığım acı
elimde değil yuva kurdum uçurumlara
martıların kıskançlığı geçmiyor
eşsiz hatıralarımı tutuyor iskeleler
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yüreğinize sağlık şiirinizi beğeniyle okudum dilerim gönül sesiniz hiç susmasın yolunuz daima aydınlık umutlarla dolu olsun kaleminiz hiç durmasın nehir olup çağlasın ilhamınız bol yarınlarınız mutluluklar içinde olsun saygı ve sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta