bir kara örtüyle örttüler güneşi
bütün caddelerim karanlık gülüm
çıkmaz bir sokağa koydular beni
efkarımı alaya aldılar gülüm
saati geldi demir alacak artık gemi
son defa tutacak ellerim ellerini
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta