Ve sonunda gitti;
Gözlerimin içine bakmadan, tanımadığım biri gibi usulca gitti.
Ardında ne ilkbahar esintisi ne de küçük bir çocuğun gözlerinde ki masumiyet vardı.
Griydi her taraf, sis değil karabasan çökmüştü tüm şehre.
Gözlerim yandı, dudaklarımın arasına sıkışıp kalmıştı söyleyeceklerim...
Kullanılmayan harabe bir iskeleye dönmüştü içim.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim