Ve sad aşkına Şiiri - İlyas Kaplan

bu kitap ki
yoktan Yaratan’a özge bir sanattı o
hiçbir kelam
hiçbir söz, eş olmaz bir harfine
övgüsüne aciz kalır şiirler bile
öyle ya
karınca süleyman ile nasıl bahsedebilsin
hikayeler hakikate nasıl dönüşebilsin

bu kitap ki
rumun elbette mağlup olduğunu da
lokman’ın secde ederek hitmetle dolduğunu da
orduların ahvalini de
sebe kentinin halini de
bize dosdoğru anlattı o

öyle ya
and olsun
saf saf duranlar aşkına
bölük bölük cennete sevk edilmişlere
göğsünde imanı
nefsinde gümanı olanlara
namazı dosdoğru kılanlara
zifiri gölgeli alev saçan dumanlara
diz çökenlere
vuruşarak koşanlara
ve sad aşkına

kum tepeleri’nce zulümlere batanlara
yolundan döndürülenlere
fethi müjdelenenlere
altından ırmaklar akan
saraylar müjdelenenlere
and olsun

tur dağından yıldız doğar
ay çıkar
kıyamet çıkar
dağlar pamuk pamuk atıldığı vakit
demirleri eriten mücadeleler çatılır
bir toplanışla toplanıldığında
saf tutmak üzere toplananlar adına
and olsun

bilecekler elbet
bilecekler ebet
efendimizin adını
dönecekler mülkün Sahibine

bir kitap ki
hani yazan kalem
yazacak ya hakikati yeniden
yine o kalem ne güzel yazdı
yüksek makamlara peygamberlerin kaderini

nuh’u tufana yazdı
denizler yana yazdı
örtünüp bürüneni yazdı
gümüş tepsilerden
saçılacak cennet baharlarını yazdı

vay haline
güneş dürüldüğü
gök ayrıldığı vakit
vay haline onların sema yarıldığı vakit
and olsun göğe
ve burçlara
ve gece yıldızına
Rabb’ın pek yüce adını anarak and olsun

and olsun
incire ve zeytine
O, insanı bir nan pıhtısından yarattı
kadir gecesinde üstüne rahmet rahmet
açık bir belge olan kitabı attı
artık hızlı koşanlara
artık ,gözyaşları çokluklarının boşaldığı
yokluklara and olsun

ve and olsun
tanda sarıp bürüyen kıyamete
kutsal beldeleri kuşatan rahmete
güneşe de and olsun
geceye and olsun
ve kuşluk vaktine de

redfer