Karadır bu bahtım kara,
Şansım yok ki, bu dünyada,
Güvendiğim her insana,
Gül sundum, taş attı bana.
Aldatılmak, kandırılmak,
Kader oldu, sanki bana.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Allahın ayetleriyle hayata, insanlara bakarsan, mümini kim kandırabilir ki? Ama bazen boş bulunuyoruz. İnsanca bakıyoruz ve yanılıyoruz.
Aklımın ötesinde... çalışmama bakabilirsin dostum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta