kimse
kendi köyünü yazmıyor
benim
doğduğum köyde
taşlar da ağlardı
ne zaman
mezarlıktan köye aşağıya insem
işte orada yürümek
oradan
gerçeklerimize seslenmek
bir masalda geçiyor gibi
ve
ne yanardağlar yatıyor
küllenmeyen..
bir buruk giriştir köye
hikayeleri herkesin dilinde
güzel insanlardı
gençtiler...sözlü ve nişanlı
yaşlıydılar...sevimli ve hayırlı..
o
acılı günlerde
ağlayarak geçirdi köyümüz zamanı
ve unutarak
kara dut...çekirdeksiz beyaz dut
salkım söğüt ağaçları
bir bir hepsi
ağıt cenazeleri yaşamıştı....
15.09.2005 / zincirlikuyu
mustafa kaya
www.mustafakaya.net
Elazığlı Mustafa KayaKayıt Tarihi : 15.9.2005 00:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)