UYUYAN BİR DEVİN ERGENEKONU
Yirmidört oğuz boyuna
Ey cehenneme gebe, kişiliksiz insanlar
Adaletin üstüne, zulüm mührü basanlar
Gaddar darağacında, yalnız Türk’ü asanlar
Kustunuz zulmünüzü, çarmıha gere gere
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
