Olcay Arslan Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Didem Madak, kelimelerin gözyaşı damlası hâline geldiği yerin adıdır.

Onun şiirlerinde bir kadının incinmişliğiyle bir çocuğun saflığı yan yana yürür. Bir dize kurar, sen o dizenin altına yıllarını gömersin. Acılarını süslemek gibi bir mahareti vardır; çünkü onun şiirleri süslü değil, süzgündür. ...

Bu şiir, Cumhuriyet’in gençlere bıraktığı emaneti ve Atatürk’ün izinde ilerlemenin gururunu içtenlikle yansıtıyor. Her dizesinde tarihimizin önemli dönüm noktaları, Samsun’dan başlayan özgürlük yürüyüşü ve bilimin aydınlatıcı gücü güçlü bir şekilde hissediliyor. Özellikle gençliğe hitap eden çağrısı ...

Sayın Vezir Pehlevan,

Nazik ve incelikli değerlendirme satırlarınız için teşekkür ederim. Şiirin ruhunu ve o gizemli perdedeki anlamını sizlerin de hissedip yorumlaması, en büyük mutluluğumdur. Haklısınız, bazen kelimelerin arasındaki o sessiz derinlik, okuyucunun hayal gücüne bırakılmalı ki, şii ...

Ne güzel söylediniz, teşekkür ederim. Bu sözleriniz, yazdıklarıma değer verdiğinizi hissettirdiği için çok kıymetli benim için. Yazarken en çok istediğim şey, duyguları gerçek ve samimi bir şekilde karşı tarafa ulaştırabilmek. Kadının iç dünyasını anlatmak, bazen sessiz kalanların sesi olmak gibi ge ...

Her dize, yüreğin içinde yankılanan bir iç ses gibi…
“Ben bir hiçim” derken, sadece bir varlık sorgusu değil; bir varoluşun kırılganlığını iliklerimize kadar hissettiriyorsun.
“Yalnızlık boynuma asılı bir kolye” imgesi, zarif ama ağır... Hem taşıyorsun hem ondan kurtulamıyorsun.
“Sen yalan yanım” ...

Şiirinizde gece, yalnızlığın değil; hatıraların yankılandığı, sevdiğin seslerin ve silinmek istenmeyen anıların evi olmuş. Her dize, içten bir iç çekiş gibi...

Zamanın geçip gitmesine karşı duyulan naif bir direniş var: “Tükensin istemiyorum…” cümlesiyle kalbin tam orta yerine dokunuyorsunuz.

...

İki-üç şiirinizi okudum ve beğendim. Kaleminiz daim olsun. Haddimi aşarak naçizane bir öneride bulunuyorum. Yanlış anlaşılırsam şimdiden özür dilerim.

Şiirlerinizde kullandığınız kelimelerin zarafeti ve derinliği gerçekten etkileyici. Her dize, okuyucuyu ayrı bir dünyaya taşıyor ve duyguların en ...

Ne güzel söylemişsiniz...

Şiir sadece mısralarıyla değil, o mısraların arkasındaki suskunlukla da konuşur. Hikâyesini anlatırken, okuyucuyu sadece kelimelere değil, kendi zamanıma, acılarıma, hayalime de misafir etmek istedim.

Bu zarif sözleriniz için gönülden teşekkür ederim.
Siz okudukça, b ...

Şiiriniz, duygu ve akıl arasındaki kadim çatışmayı, yalın ama felsefi bir dille ele alıyor. İlk dizelerde, aklın soğukkanlı yönlendiriciliğine karşı aşkla arasındaki uçurum işaret ediliyor. “Akıl durmaz söyler en olağan şeyleri” dizesiyle, aklın disiplinli fakat sınırlı doğası vurgulanırken, “Ama âş ...

Şiirin, yalnızca bir veda değil; bir insanın kendini geride bırakma cesaretine yazılmış içli bir ağıttır. Her dizesi, kalbin en kırılgan yerinden süzülmüş gibi… Kentin yarası, aslında bir ruhun kanayan yeridir; terk edilen şehir değil, terk edilen "ben"dir burada.

Şair, zamanın pasını gözlerinde ...

Kara kalemle başlıyor bu şiir,
bir yokluğun, bir arayışın,
bir beyaz deftere sorulan sessiz bir feryadın sesiyle.
Gökkuşağını arıyor şair;
belki içsel huzuru, belki kayıp bir sevgiyi,
belki de varlığın renklerini…

Ama bilgece bir farkındalık da gizli dizelerde:

“Acılarda geçici bu hayatta ...

Şiiriniz; varoluşun en hassas, en kırılgan kıvrımlarında gezinirken umut ve aşkın ışığını arayan bir ruhun yansıması gibi. Her mısra, bir derinliği, bir sessiz çığlığı, hem özlem hem de kavuşma duygusunu içinde taşıyor.

Şair, karanlık ve yokluk kavramlarını sadece fiziksel değil, ruhsal bir metaf ...

Bu şiir, karanlıkla dost olmuş bir yüreğin iç çekişidir…
Acının bin bir yüzüyle yüzleşmiş bir insanın, içinden değil, derininden konuştuğu bir anlatı…
Her dize, sessizce kanayan bir yaranın üzerine eğiliyor; ama yaranın kendisine değil, nasıl taşındığına bakıyor.
Zira bu şiirde acı, yalnız bir sı ...

Bu şiir, aşkın yalnızca bir kişiye değil, o kişinin yürekte bıraktığı izlere yazıldığı derinlikli bir metin. Şair, sevdayı doğanın işleyişiyle eş değer tutarak; güneşin doğuşunu, baharın gelişini, hayatın sürmesini sevilenin varlığına bağlayarak aşkı evrenselleştiriyor. "Ben, sen varsın diye yaşıyor ...

Güzel dileğiniz için teşekkür ederim.

Bu şiir yalnızca okunmuyor; yaşanıyor.

İlk cümlesinden itibaren, insanı çocukluğunun çamaşır ipine, sabun kokan battaniyelere, düğmesi kopuk ama sıcak bir ceketle gelen babaya götürüyor.
O kadar tanıdık, o kadar bizden ki, kendi anılarımızdan ödünç alıp yazmışsın sanki…

Her dizede bir kırılga ...

Ne güzel anlatmışsınız… Sözleriniz, bir sabah mahmurluğunda demlenmiş çay gibi; içimi ısıttı. Şiirler arasında çocukluğunuzu bulmanız, belki de şiirin en güzel hali; insana kendini hatırlatması.

Ben sadece yazdım, ama siz okurken yeniden yazdınız sanki. O ayçiçek tarlasını dizeler değil, sizin ka ...