Nuray Meriç Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Adına hayat diyorlar, yaşamak diyorlar ve şair diyorlar şiire kocaman bir görsellik katabilenlere, Tebrikler şaire, hayatın ayrıntısı insan olabilmek de

dokunamayacağın kadar uzak, gecelerin kadar yakın oysa, tüm dilekler aslında güneş türküsü söyleyebilmek adına,

Hey
Ömrüm benim
Bir ucunda sevda
Diğerinde kavga
Çatal yumruk yüreğim

işte yaşamın özeti ne kısa ve ne öz bir anlatım,

Şiirselleşmiş bir roman gibiydi okuduklarım, gözlerime resmedilen hikayesiyle ve o rüzgar gülü dönmeye devam ediyor hala.

Yürek darda, nefes zorda, elbet geçecektir, maviler gülümsüyor bak her dokunduğunda,

Bakkal çırağıydım,futbolcuydum,öğrenciydim...
Herşeyden birazdım yani,
Aşıktım,sevgilimin haberi yok,
Ülkeyi kurtaracağım,polis bana karşı,
Delikanlıyım,babam oralı değil.!
Dünya, düşlerime dar geliyor...

Dünyaya dar gelirdi düşler ,bizler küçücük bedenlerimizle kocamandık o zamanlar, ...

inanmıyorum..!
sen bana / sen kimseye / sen bunları yapmazsın.

olsa olsa; iplik eğirip peştemal dokumuşsundur benden
masum çıplaklığının yaralarını gizleyerek sarınıp örtündüğün

Yüreğin acısı ilmek ilmek şiirde hece hece hüzün ve isyan

İstersen öylece kalsın sararmış mektuplar
Açma, okuma yazdıklarımı, satırlarında boğulma
Savur içindeki kurumuş mor menekşelerimi
Dokunma hiç birine diyorum sana dokunma!

sanki final şiirin bu kısmı olmalıydı, etkili ve vurucu, cüretimi bağışlayın lütfen güzel bir şiir okudum heyecanına ka ...

Neden bu kadar aşina geliyor bu yazı diye sorgulamamak gerek yaşamın içi yaşananların dosdoğru şekli, bunları yaşayan ve isyan eden bizler çocuklarımızı büyütürken bu hataları yapmamaya özen gösterdik, kopyalarımızı yaratmamaya ve bazılarımız o kadar abarttı ki dengeleri tutturamadık sonra da yozlaş ...

Gece, anılar ve şiire dökülen özlem,

güzel bir şiir, tebrikler,

ve sonrası...

anlatılmaz üzüncün içsel suskunluğu,

diller lâl,

Unutmuşsun yüreğimde
Kapkaranlık, ayaz tutmuş geceleri
Sensizlikte üşüyorum,
Kalmasın tek bir izi,
Gideceksen!
Ayazları dudağımdan al da git!
Gideceksen!
Yar koynumdan sensizliği al da git!
Al da git! !

Yaşanmışlıkların izleri bir silinebilse yürek bir ferahlasa, çok içten, akıve ...

İkinci baharımın son durağı,
Duygularımı giydiren beyaz ses,
Nereye koşsam orda değilsin,
Dizlerinde şarkılar söylemeyeli,
Kaç şiir,
Kaç uykusuz gece eskittim!

Saçlarımda duman ve kahve kokusu,
Yine herkes uyudu,
Gece sustu,
YARIN çok uzak!
Kayıp kentlerde seni arıyorum,
Sens ...

Vedalara inat söylenmeli sevgiler geç kalınmadan, pişmanlıklarla yoğrulmadan.

tebrikler çok güzel ve sürükleyici bir şiir okudum.

ah o cezveler, neden sapları kırık kalır ki,
yüreğim acıdı bir yerlerden tebrikler şairimize,

Mısralarıyla paylaşıma katılan, okuyarak değer katan tüm arkadaşlarıma teşekkürlerimle,

Nuray Meriç

Hayat aslalara yer vermeyen bencilliğinde akmak da ve kördüğümler ya çözülürler ya da kesilip atılırlar.

Tebrikler ve tam puan...

Kırık hayallerimi süpür de gel,
Toz pembeye boya(lı) elin değmişken,
İşte tam şuramda kal isterim,
Kıymetini bil orda bekle(miş) ken.

Sitemlerle örülmüş yürek çığlığı, kutlarım şiirinizi.

Rüzgarda savrulan serseri yapraklar gibi,
Arabalar, insanlar ezdi iç çekişlerimi...
Tüm duvarlar üzerime yürüdü,
Hiç biri acıtmadı,
Ellerini ellerimden çektiğin 'AN' kadar...

Vedalar, öyle acıtır ki insanı, bir dahası yok dersin, bu şiir de bıçak sırtı gibiydi, bir dahası farklı versiyon ...

Yüreği sevgiden geçen insanların yaydığı ışık bir gün aydınlatacak tüm karanlıkları inanıyorum,

Tutmak
bir dostun elini
çekincesiz, yürekten
uzun yıllar geçsede
bıraktığın yerden

sevgi dolu yüreğe selamlarımla,

Çok güzel bir şiir okudum sayenizde içim neden bilmem bahar coşkusuyla doldu, sevgi dolu, şiirdeki görünmeyen bakışlarda yaşam var.

Adresi olmayan mektuplar, aslında yaşa bakmazsızın hep yapılandır yaşamda adresi belirsiz mektuplar yazmak, göndermeye, söylemeye cesaret edilmeyen kendi içinde taşınılan belki de ağırlığından korkulan.

Şiirine farklı bir bakış açısıyla yaklaşmaya çalıştım sadece ve verdiği tat yine çok güzeldi t ...

Pamuk kozasından çıkmayı beceremeyen iki acemi tırtıl böceği gibi savruluyoruz ayrı rüzgarların ters esen vadilerinden farklı ovalara... Ve halkların kardeşliğinde birleşen emekçi ovaların alın teriyle komün bir öğrenci hareketinin birleş kesinde örgütsel aşkın kaçamağında yeni mabetler keşfedip sığ ...