Ebrar Hasene Adlı Üyenin Nedir Yazıları - Ant ...

  • mezar taşı yazıları

    12.10.2006 - 12:08

    yada insan adının unutulmasından korkar silikte olsa bir köşesine iliştiriverseniz...

  • mezar taşı yazıları

    12.10.2006 - 12:07

    mezar taşım mermer olmasın..orjinalliğini yitirmemiş bir taşı koysunlar başucuma...üzerinde adım da yazmasın olur mu?

  • ali şeriati

    04.10.2006 - 22:06

    YALNIZLIK SÖZLERİ

    O 'en büyük leke'ye takılıp kalmadım, dünyaya
    bulaşmadım. Öğretmenliği ve sessizliği seçtim, hale
    bakıp sözlere aldırmadım diye, ALLAH'a hamdediyorum;
    içim içime sığmıyor. Onlar altın topladılar, ben
    hazine buldum. Onlar saraylar inşa edip bir kaç koltuk
    elde ettiler, ben tapınak inşa ettim ve iyilik
    tanrısının sonsuz iklimlerinde, saltanat tahtına
    kuruldum. Onlar bağ bahçe aldılar, ben ise mucizelerin
    yeşil ülkesine sahibim. Onlar masa başlarında
    gururlandılar, ben aşk tapınağının minaresinde,
    gururumu ayaklar altına aldım. Onlar Kayser'in
    köleleri oldular, ben ise 'Hekim'in sahabesi oldum.
    Onlar yoldan saptılar, el ve avuçlarını doldurdular,
    ben ise kaldım ve elim avucum boş bir halde, inzivayı
    tercih ettim.
    Onlar adlarını ekmeğe sattılar, ben adımı suya verdim.
    Hızır'dan daha çabuk, İskender'den daha önce hedefe
    ulaştım. Onlar lezzet ve zevk aldılar, ben ise gam ve
    keder.. Onlar
    altın ve gümüş sergilediler, ben Mevlana gibi, Şems'te
    açtım ve Şems'te yandım. Gönül sofrasını açtım, dert
    sergisini yaydım. Kandan şarap içtim. Onlar para
    babası oldular, ben dert babası. Onlar yaşamaya
    bağlandılar, ben yaşama. Onlar bakanlık elde ettiler,
    ben saltanat. Onları yalanla övüyorlarsa, birileri
    beni gerçek manada kutsuyoorlar. Onları, içlerinden
    düşman, beni ise kalben dost biliyorlar. Onlara
    işlerini rapor ederlerken, bana hallerini rapor
    ediyorlar. Onlar özgürlüğe ihanet ettiler, ben
    özgürlüğe vefalı kaldım. Onlar gece alemlerinde kötü
    kadınlarla dans ederken, ben tertemiz uzletimde,
    sufilerin temiz güllerini kokluyorum. Onlar
    elbiselerine sığmayacak kadar şişmanlarken, ben içim
    içime sığmayacak kadar aşık oldum. Onların memurları,
    benim dertlilerim var. Onlar hasta ve zayıf
    develerini, zorla, saray kapılarında kurban ederken,
    ben İsmail'imi, şevkle Ka'be yolunda boğazladım.
    Onların içen ve gülenleri varsa, benim de yanan ve
    ağlayanlarım var. Onlar, kalabalıkta birbirlerine
    yabancıyken, biz yalnızlıkta birbirimizi tanıyoruz.
    Onların altını varsa, benim de aşkım var. Onların evi
    varsa, benim de mihrabım var.
    Onlar yükselirken, ben Mi'rac'a çıkıyorum. Onlar
    yeryüzünde sürünürken, ben göklerde uçuyorum. Onlar
    biterken, ben daha yeni başladım. Onlar yaşlanırken,
    ben gençleşiyorum. Onlar vekil oldular, ben ise
    ma'bud. Onlar reis olmuşlarsa, ben de rehber oldum.
    Onların kapıkulları ve fedakar uşakları varsa, benim
    de soylu bir önderim var. Onlar Nuşirevan'ın adalet
    zincirini boyunlarına vurdular ve ahırları bayındır
    kıldılar, ben ise sarayları terkettim. Buda oldum,
    zincirleri kırdım, özgür oldum. Sanatçı oldum,
    üretici- oldum; nübüvvet ve risalet buldum,
    ebedileştim. Alem gazetesinde bekamı sağladım. Onlara,
    bir grup insan dalkavukluk ediyorsa, bu onları mesleği
    olduğu içindir. Bunların yerine başkaları geçse, onlar
    da dalkavukluk eder, yağcılık yapar; ama içlerinden
    nefret duyarlar. Beni ise, dünyaya asla teveccüh
    etmeyen bir kalp över. O, dünyayı bir çöplük olarak
    görür. Bu kalpte güzellikten, imandan ve sevgiden
    başka bir şey yoktur. Dünyadan hiç bir beklentisi
    yoktur. 'Ben nerede onlar nerede, zarar ettim' diye
    yakınır.

    Ali Şeriati

  • bilim adamları

    04.10.2006 - 09:01

    insan gerçekten zalimdir..şuan kendilerine zulmetmekte olanlar bu ayetin sırrını aralıyor...bazıları için şu söz geçerlidir.bin düşün bir konuş..umarım açık ve nettir.

  • Seyyid Kutup

    04.10.2006 - 08:46

    eğer okumaya zahmet edemeyen kardeşlerimiz olursa en azından şu ibretli cevabı okusunlar...ama bu cevabı kime verdiğinin açıklamasını yapmayı düşünmüyorum...

    “Eğer idamı hak etmiş olarak hakkın emri ile ipe çekiliyorsam buna itiraz etmek haksızlıktır. Eğer batılın zulmüne kurban gidiyorsam, batıldan merhamet dileyecek kadar alçalamam! ..”

  • Seyyid Kutup

    04.10.2006 - 08:37

    Seyyid Kutub

    Haci ibrahim Kutub’un oglu olan Seyyid Kutup, 1906′ da Asyut kasabasina bagli Kalia köyünde dünyaya geldi. Babasi köyde, sayilan bir kisi ve Vatan Partisinin bir üyesi olarak bilinmekteydi.
    O zaman bu partinin baskanliginda Mustafa Kamil vardi. Haci Ibrahim Kutup ziraatla ugrasir, elde ettigi mahsulün bir kismini satar bir kismini da fakirlere infak ederdi. Annesi ise çok mütedeyyin ve asil bir aileye mensup birisiydi. Seyyid Kutub’a terbiyesiyle, sevgi ve sefkatiyle çok tesir etmisti.
    Seyyid Kutup’un Hamide ve Emine adli iki kiz kardesiyle Muhammed adinda küçük bir de erkek kardesi vardi. Daha Kahire’de okurken babasini kaybedince, annesinin ve kardeslerinin bütün mesuliyetleri onun üzerine yikilmis oluyordu. O cia bu durumdan oldukça sikilmisti. Bu sikintidan biraz olsun kurtulmak için, annesini Kahire’ye tasinmaya razi eder ve Kahire`ye tasinirlar.
    1940′ da annesinin ani vefati Seyid Kutup’u oldukça etkilemisti. Kendisini. hayatta yalniz hissetmeye baslar. Bu konudaki duygularini bizzat kendisi bazi kitaplarinda anlatmaktadir.

    Seyyid Kutub, 20. yüzyılın en büyük ve önemli düşünürlerinden biridir. O inancı uğruna tüm sıkıntı ve güçlüklere göğüs geren, hatta bu yolda canını vermekten dahi çekinmeyen düşünceleriyle, yaşantısıyla çevresine ışık saçan önder bir şahsiyettir.

    Seyyid Kutub, Yüce Allah’ın: “Mü’minlerden öyle adamlar vardır ki, Allah’a verdikleri söz e sadık kaldılar. Onlardan kimi (Allah yolunda şehid edilmek suretiyle) adağını yerine getirdi, kimi de (şehid olmayı) beklemektedir. (Ahidlerinde) hiçbir değişiklik yapmamışlardır” (Ahzab, 33/23) ayetinde sözü edilen kişilerden olduğuna inandığımız ve çağın yetiştirdiği müstesna insanlardan biridir.

    Dindar ve Seçkin Bir Aileye Mensuptu
    1906′ da Mısır’ın Asyut kasabasında doğan Seyyid Kutub aslen Arabistanlıdır. Dedesi Şeyh Vakur, Arabistan’dan Mısır’a göç etmiş ve burada çiftçilikle uğraşmaya başlamıştır. Dedesi ilim, takva ve güzel ahlakıyla ünlüydü. Anne ve babası da çok dindar ve takva sahibi insanlardı. Kutub, kendisi annesine ithaf ettiği “Kur’an-ı Kerim’de Edebi Tasvir” adlı eserinde, onun dinine ne kadar bağlı bir kadın olduğundan söz eder.

    Seyyid Kutub, annesinin yoğun istek ve teşvikiyle küçük yaşlarda Kur’an’ı ezberledi. Babası İbrahim Kutub’a ithaf ettiği “Kur’an’da Kıyamet Sahneleri” adlı eserinde şöyle der: “Babamın en çok dikkat ettiği şey, bizim ruhumuza ahiret duygusunu yerleştirmekti.”

    İlk eğitimini aile içinde aldıktan sonra, el-Ezher Üniversitesinde orta ve lise tahsilini yaptı. Daha sonra Daru’l-Ulum Fakültesi’ni bitirdi. 1933′ te aynı fakültede edebiyat dalında öğretim görevlisi olarak çalışmaya başladı. O dönemde “Yeni Fikir” adı altında bir dergi çıkardı. 1941′ de sosyoloji doktorası yapmak üzere Maarif vekaleti tarafından Amerika’ya gönderildi. Yine aynı dönemlerde Müslüman Kardeşler cemaatiyle birtakım ilişkilere girmişti. 1945′ te Amerika’dan döndükten bir süre sonra da, tamamen bu cemaate katıldı.

    Cahiliyeden Hidayete

    Seyyid Kutub’un hayatı, iki döneme ayrılır:
    Birincisi, Allah’a olan inancını da koruyarak, sosyalizme yöneldiği ve daha çok edebi çalışmalara ağırlık verdiği dönemdir ki, kendisi bunu “cahiliye dönemi” olarak adlandırır. Bu dönemde “Dikenler”, “Köyden Bir Çocuk” ve “Sihirli Şehir” adlı üç romanı yayınlanmıştır.

    İkincisi, İslami fikir ve anlayışının derinleştiği ve olgunlaştığı ve Müslüman Kardeşler’e katıldığı dönemdir.

    Zulüm ve İşkence

    Seyyid Kutub, 1954′ te tutuklanarak askeri hapishaneye kondu. Hapishane cellatları tarafından ağır işkencelere maruz kalması sonucunda mide ve bağırsak kanamasına maruz kaldı. Buna rağmen cellatlar eğitilmiş köpeklerle onu kovalıyor, hastalık ve yorgunluktan dolayı bir an bile koşamadığı zaman köpekler vücudunu parçalıyordu. Mahkemesini izlemek amacıyla Mısır’a gelen insan hakları temsilcisinin Seyyid Kutub’un vücudundaki işkence izlerini görmemesi için mahkemesi ertelendi. İnsan hakları temsilcisinin Mısır’dan ayrılmasından iki hafta sonra Kutub, mahkemeye çıkarılarak 15 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Hapiste on yıl kaldıktan sonra sıhhi sebeplerden dolayı serbest bırakıldı. Ama kendi evinde zorunlu ikamete tabi tutuldu.

    1965′ te “Yoldaki İşaretler” adlı eserinden dolayı tekrar tutuklanan Kutub, bu kez üç - dört hastalığa birden yakalanmış, yaşı da 60′ a dayanmıştı. Cellatlar tam dört gün boyunca onu bağladılar, yiyecek ve içecekten de mahrum bıraktılar. Su istediğinde cellatlar suyu getiriyor ancak ona vermiyor, daha fazla eziyet çektirmek için getirilen suyu gözleri önünde yere döküyorlardı. (1) Yapılan bunca işkenceye rağmen onu davasından vazgeçiremeyince bu kez psikolojik işkence yapmaya başladılar. 25 yaşındaki mühendis yeğeni Rıfat Bekr eş-Şafii’yi getirerek gözleri önünde ona akıl almaz işkenceler yaptılar. İşkencelere dayanamayan Rıfat dayısının gözleri önünde şehit oldu. (2) Bu yolla da Kutub’u vazgeçiremeyince bu kez Azmi adındaki diğer yeğenini getirerek abisi Rıfat gibi şiddetli işkencelere tabi tuttular. Az daha o da abisi gibi şehit olacaktı. Cellatlar bununla da yetinmeyerek Şehit Rıfat’ın annesi Nefise Kutub ile Seyyid Kutub’un diğer kız kardeşi Emine Kutub’a da dehşet verici işkenceler yaptılar. Oğlu Rıfat şehit edildikten sonra Nefise hanım serbest bırakıldı. Kız kardeşi Emine Kutub’un tutukluluk hali ise devam etti. Daha sonra sözde mahkemeye çıkarılan Emine Kutub 10 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve bir bölümü askeri hapishanede diğer bölümü de Kanatir cezaevinde olmak üzere toplam altı yıl dört ay hapis yattıktan sonra serbest bırakıldı. (3)

    “Zalimlerden Özür Dilemem”
    Caniler burada zikrettiğimiz ve zikredemediğimiz onca işkenceye rağmen Seyyid Kutub’u davasından vazgeçiremeyince diğer kız kardeşi Hamide Kutub vasıtasıyla kendisiyle pazarlık yapmaya başladılar. Caniler Hamide Kutub vasıtasıyla kendisine şu teklifte bulundular: “Şimdiye kadarki söz ve hareketlerinde yanıldığını beyan ederek Cumhurbaşkanı Cemal Abdünnasır’dan özür dilediğin takdirde, idam hükmünü bozacak ve seni serbest bırakacaktır.” Hamide Kutub, ağabeyinin affedilmesini ve yaşamasını çok istiyordu. Bu yüzden de teklifi kendisine iletti. Üstad Kutub’un cevabı gayet açık ve tavizsizdi: “Eğer idamı hak etmiş olarak hakkın emri ile ipe çekiliyorsam buna itiraz etmek haksızlıktır. Eğer batılın zulmüne kurban gidiyorsam, batıldan merhamet dileyecek kadar alçalamam! ..”

    Bu sözleri onu ebedileştiren, tüm İslam aleminde örnek ve önder bir mücahit olarak tanınmasına vesile olan sözler olmuştur. Onun dünyevi bedeni idam yoluyla öldürülüp toprağa gömüldü, ama gösterdiği kararlılık fikirlerini kendisine yönelen inanç sahiplerinin önünü açan bir meşale kıldı.

    Seyyid Kutub, eş-Şeyh Abdülfettah İsmail ve Muhammed Yusuf Havvaş’la birlikte idama mahkum edilmişti. İdam kararı 29 Ağustos 1966′ da infaz edildi

    insanların Allah’ın yüce kitabını doğru bir şekilde anlamalarına yardımcı olmak için büyük ve örnek çabalar ortaya koymuştur. İhlas ve samimiyetle ortaya konulan ilmi faaliyetlerde yanılma halinde bile sevap olduğunu Allah Resulü (s.a.s.) bildirmiştir. O bir meşale yakmıştır. Bize o meşaleden istifade etmek düşüyor. Asıl izlenmesi gereken yol ise Allah’ın yoludur. Seyyid Kutub’un verdiği mesaj da zaten budur.
    Biz onun için Allah’tan rahmet ve mağfiret dilerken, Yüce Allah’ın ona lütfettiği şehadet mertebesini bize de lütfetmesini temenni ediyoruz

    Makamın Cennet Olsun Azizim….
    Ruhuna El-Fatiha
    paylaşmak istedim...

  • muhammed ikbal

    04.10.2006 - 08:21

    Muhammed İkbal


    1873′ de Pakistan’ın Pencap eyaletine bağlı Siyalkut kentinde doğan Muhammed İkbal mutasavvıf bir anne ve babanın oğlu olarak dünyaya geldi. İlk eğitimini Kur’an üzerine aldı.

    Kur’an eğitimini medresede tamamladıktan sonra, Arapça ve Farsça hocasının yönlendirmesiyle İslam edebiyatıyla ilgilenmeye başladı. Lahor’da yüksek öğrenimini tamamladıktan sonra Doğu Dilleri Fakültesi’ne hoca olarak tayin edildi. Bu yıllarda Muhammed İkbal’in şiirleri de yayınlanmaya başlandı.

    1905′ de Londra’daki Chambrich Üniversitesi’nin felsefe ve iktisat bölümünden mezun oldu. Londra’da üç sene kadar kalan İkbal, burada Arap Dili ve Edebiyatı Fakültesi’nde hocalık yaparken, bilhassa Londra’da ilgi görmesine sebep olacak çeşitli İslâmi konularda bir dizi konferans verdi. Yine Londra’da kaldığı müddet içinde hukuk üzerine okuyan İkbal, savcılık diplomasını aldıktan sonra Almanya’ya giderek Münih Üniversitesi’nde felsefe dalında doktora yaptı.

    1908′ de Hindistan’a döndüğünde, yazı ve şiirlerine hayranlık duyanlar tarafından büyük bir coşkuyla karşılandı.

    Muhammed İkbal ülkesinin siyasetine de katılmış ve halkını bu konularda yönlendirmişti. Onun bu konudaki düşüncesi ise, “Siyaset; çalışmak, izzet ve şerefe davet etmektir” şeklinde idi.

    Müslüman Hintli mücahitler adıyla yazdığı şiirleri Hindistan’daki müslümanların hareketlenerek İngiliz sömürüsüne başkaldırmalarında ve Pakistan’ın kuruluşunda büyük tesiri olmuştu. Bu yönüyle İkbal M.Akif Ersoy’a da benzetilmiştir.

    Uzun süren bir hastalıktan sonra 21 Nisan 1938′ de vefat etti

    Ömrü gelip geçici birine aşık olmanın manası nedir?
    Ebedi Allah Varken Faniye bağlanmanın Manası nedir?

  • nurullah genç

    04.10.2006 - 08:01

    Gelmedin; son hayalde yanıp yanıp kül oldu
    Bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
    Şimdi menziller elem; yürek duman; sine çak
    Devleri mahkum eden hayatım şimdi helak
    Gelmedin; yıldırımlar düştü hülyalarıma
    Nasıl kıydın be zalim, masun rüyalarıma
    Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
    Seni her andığımda, renk solar, desen yanar

    Hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından
    Hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
    Susarsam, anlatır mı seni göklere tarih
    Bensiz olur mu sabah, güler mi kara talih
    Gelmedin, koptu zincir; parçalandı anılar
    Sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
    Kalbimin pembe köşkü harab oldu; gelmedin
    Bahçesinde açan gül turab oldu; gelmedin
    Bil ki, kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
    Heyhat! … şair mehtaba bir daha dönmeyecek

    ..... nurullah genç...

  • ihanet

    01.10.2006 - 17:05

    şöyle bir hesap yaptım kafamda acaba kaç türlü ihanet var?
    sayıyı çok fazla arttırabiliyoruz...ama en ağırı kendine ihanettir..yalan söylersin kendine ve özüne ihanet edersin...sadece kendine yalan söylemekle kalmaz yanındaki insanların saf duygularına karşı da yalan oku saplanmış olur....
    ana ya ihanet
    baba ya ihanet
    yar e ihanet
    dosta ihanet
    sana inana ihanet! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

  • Hat Sanatı

    01.10.2006 - 10:40

    çok istediğim... fakat sadece bir kaç ay kursla yeterli olmayan sanat.zamanı kıskanır hat.zamanı başkasına değil sadece dokunuşlara vermenizi ister..ben kalem ve kamışla bütünlüğü yakalyamadım bu sebepten..

  • ney

    30.09.2006 - 21:40

    yüreğim henüz bir neyin derdine kulak veremedi...neyin derdi değildir aslında...ona soluk veren yüreğin derdidir...soluğun sahibidir efkarı yudum yudum içine çeken...

  • sonra

    30.09.2006 - 21:34

    beş saniye sonrasını bile düşünmek hata...

  • arapaşı

    30.09.2006 - 21:29

    değişik bir damak zevki..belki hayatım sonuna kadar hiç aramayacağım lezzetlerden..ama gerçekten çok beğenilen bir çorba çeşidi..

  • kirpik

    30.09.2006 - 21:04

    gözleri savunması için tutulan muhafız grubu...

  • ideali için yaşamak

    30.09.2006 - 09:42

    bazen dünya ve ukba idealleri çakışıyor...

  • zaman

    30.09.2006 - 09:39

    hayatımı kemiren kemirgen....

  • aksırık

    30.09.2006 - 00:44

    elhamdülillah-yerhahamükellah-yehdini ve yehdinakemullah

  • fahir atakoğlu

    30.09.2006 - 00:02

    zihindeki istenmeyen düşüncelerin kısada olsa bir kenara süpürülmesi..ve müziğin zihni ele geçirmesi.

  • Sahabe

    29.09.2006 - 23:05

    sahabe.bir sahabenin kimliğine bürünebilmek.sevgisini Allah Rasulüne olan sevgisinden bir nebze çalabilmek..

  • pişmaniye

    29.09.2006 - 22:56

    yapılışı çok zahmetli ama yemesi kadar tatlı bir şey yok...

  • Yagmurda islanmak

    29.09.2006 - 22:50

    meleklerin yağmur tanesini usulca bırakıp kaybolması.......

  • abant gölü

    29.09.2006 - 22:45

    cennetin güzelliğini tasavvur edemiyorum............

  • kayıp balık nemo

    29.09.2006 - 22:43

    uzun zamandır balık kızartmıyorduk..nemo biraz ufak ama şükr etmesini biliriz... :-))

  • derin

    29.09.2006 - 22:36

    DAHA FAZLA DERİNLERE DALMAMALIYIM.....soluğumun kesildiğini derinden hissediyorum şimdiden...

Toplam 229 mesaj bulundu