Hayatın engebeli yollarında yürüyoruz hepimiz
Sanki bulutlara ulaşacakmışız gibi, bazen de koşuyoruz
Koşuyoruz ama ansızın tepetaklak düşüyoruz
Neden düştük diye de düşünmüyoruz
Tekrar kalkıyoruz ve daha yaralarımız iyileşmeden
Yine başlıyoruz koşturmaya
Yetişebilirsek bitmeden küçük bir eğlenceye
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
İnsan için varoluş, başlangıç ve bitişi olan bir ikilemden başka anlam
taşımıyor. Varoluş ( hayatımız-yaşadığımız süreç ) neden ikilemlerle doludur?
Dengede olmak, eşit ağırlıkların bir denge oluşturması için mutluluğun karşısında
mutsuzluk, iyiliğin karşısında kötülük, gecenin karşısında gündüz, günahın
karşısında sevap, erkeğin karşısında düşü, ölümün karşısında doğumu
düşündüğümüzde; yani artının karşısına eksiyi koyduğumuzda yaşamın bir denge
olduğu anlaşılacaktır.
Güzel şiirinizi insan yaşamını, hayatı, varoluşu anlama açısında özen ve
dikkatle okudum. Başarılı bir Türkçe, başarılı ifadeler... Ellerinize sağlık... ++
Biran önce gafletten uyanmamız gerek...
Hayatın analizi gibi şiir...Yüreğinize sağlık..
Maneviyat yüklü bir çalişma kutlarim
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta