Ayna cemalini, ay görseydi eğer,
İnan ki; dolunay halinden utanırdı.
Ay, ayna cemaline, yaklaşabilseydi eğer,
İnan ki; asumanı unutup, yalnız seni hatırlardı...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




sevgiliyi yücelten tanımlar ne güzel
'Ay parçası gibi' değil, aydan da öte o aman... Bu kadar güzelini bulunca, ayı ne yapsın asuman?
'Yedekte' tutar belki...
Hoş bir ironi.. Kutlarım Bilgehan Hanım..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta