Zamanın bir türlü söndüremediği hangi ateşin aleviyim ki sürekli canımı yakıyorum.
Madımak otelinde ölümü merdivenlerde oturarak cesaretle bekleyen ozanların dili oluyorum.
Yaşam hakkına saygının olmadığı can yakan bir dünyada canımı yakarak yaşamak istemiyorum.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
"Can yakmak",
Büyük günah!
Yakanlar ise,
"Dinden, imandan beslenenler!"
Bu çelişki her şeyi açık ediyor,
Artık gide gide beslenecekleri yer de kalmayacak!
Tebrikler Önder Kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta