üşüyordum....
karlarda yavaş yavaş kaybolan dostluk izleri
ve umuda dair bir sis ti bu kent kaplayan
o anda..
ayaklarımın esiri olmuş beynim ile erişilmez bir savaştaydım
korkularımı kırık ümitlerden yaptığım kafeste saklayarak..
ve sensiz geçen ama senden bahseden ezgileri mırılıdanarak
Kayıt Tarihi : 8.10.2002 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!