İnsanın gelebileceği en son raddedir yalnızlık.
Bir dağın başından uzak ovalara bakmak gibi,
En derinlerde saklı inciye dokunmak gibi,
Sevgiden, iltifattan, gıpta edilmekten münezzeh,
Allah'a yakın, nefisten uzak bir yolculuk halidir o.
Haddini aşabilecekken, sınırda dimdik durmaktır o.
Elini uzatıp dokunabilecekken bulutları seyretmektir o.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta