Üsküdardaki Konak Şiiri - Yorumlar

Dolaştım konağın içinde... 'Sabun kokulu, gıcır gıcır' tahtalar ses verdi sanki... Pencereden giren manolya dallarının esintisinde mest oldu sabah.......
Ünal Bey, berhudar ol Dost... Yaşadın, sana yeter... Okuduğum da bana....

Ben sizi okudukça daha bir sevdalanıyorum o şehri İstanbul'a..
Boğazım düğüm, düğüm, gözlerim acıyor..

BU ŞİİRDEKİ GÜZELLİKLERİ DEĞME VİLLALARA DEĞİŞMEM. O SICACIK ESKİ GÜNLERİ ANLATAN BU ŞİİR, BENİM YÜREĞİMİ KANATIYOR SANKİ...
O GÜNLERİ YAŞAMASAM DA, YAŞAMIŞCASINA ÖZLÜYORUM.

İNANIN O GÜNLERDE YAŞAMIŞ VE ÇOKTAN ÖLMÜŞ OLMAYI BİLE YEĞLERDİM. O ESKİ İNSANLARDA İDİ TÜM GÜZELLİKLER... NE OLDU BİZLERE?
NEDEN BU KADAR DEĞİŞTİK?
HER ŞEY İLE. NE O ESKİ RUH, NE O KONAKLAR, NE KOMŞULAR, NE DOSTLAR, HATTÂ O MİS KOKULU HAVA BİLE...

BU HAKSIZLIK ÜSTÂDIM. NEDEN BÖYLESİNE DEĞİŞTİ HER ŞEY... AĞAÇLAR, ÇİÇEKLER BİLE BİZE KÜSTÜ. NE KOKULARI VAR, NE LEZZETLERİ... HER HALDE İNSANLARIN NEGATİF ENERJİLERİ ONLARI DA ETKİLİYOR.

YAZAN, PAYLAŞAN YÜREĞİNİZ DERT GÖRMESİN EFENDİM.
BU KANDİL GÜNÜ TÜM ÖLMÜŞLERİNİZE DUA ETTİM İNANIN.
O KONAKTA YAŞAYAN İNSANLARA DA... SEVGİ VE SAYGILARIMLA... HÂLENUR KOR
TAM PUAN.

BU ŞİİRE DAHA ÖNCEDE YORUM YAZMIŞIM...
ŞİİR HER TONDA RENKLERİN VURULDUĞU BİR TUVAL ...CANLI...
OKUR BU RENKLERİN ARASINDA KAYBOLUYOR.
KONAKTA SİZİNLE BERABER DOLAŞIYOR. VE ASIL ÖNEMLİSİ BU ŞİİR BİR KÜLTÜR MİRASININ RESMİYDİ. FİNAL BÖLÜMÜ HAZİN AMA MÜKEMMELDİ.
SAYIN BESKESE SİZİ İÇTENLİKLE KUTLUYORUM. SAYGILAR EFENDİM.

ÜSKÜDARDA BİR KONAĞA BAKAN GÖZLERİN O KONAKLA BRLİKTE DALDIĞI DERİN DUYGULARI YAŞADIĞI AN VE AN DUYGULARLA ŞİİRSEL ANLAMDA OKUYUCUSUNA SUNDUĞU YÜREĞİ GÜÇLÜKALEMİ KUTLUYORUM.SAYGILAR

Ah İstanbul ahhh dedirten bir çalışma,yıllar öncesine döndüm birden ve birde şimdiki adeta bitişik beton yığınları toprağın nefes almakta güçlük çektiği.
Saygımla Sn Beşkese

Paylaşım için teşekkürler

Ünal Bey şiirinizi okuyunca o konak ve o mahalle insanın gözünde canlanıyor ama maalesef her güzelliği biz beton çirkinliğine gömdük kaleminize sağlık Mesut Özbek

Paşakapısı semtini biliyorum.Ama anlattığınız o günlerden ve konaktan maalesef eser yok.Saygılar Üstadım, Şükrü Topallar

'Adımla seslenerek selâmlardı herkesi tanıyan 'Mahalle Bekçisi'
Boynunda düdüğü, belinde 'Kırıkkale', ağzında 'Birinci'si...
Ve evime gelirdim,
Anam, köşe penceresinde beni beklerdi, bilirdim.
Ve evime gelirdim, günümün son durağı;
'İhsaniye Mahallesi'nde 'Baha Bey'in Konağı'.
Baba ekmeğim, ana kucağım,
Benim tam beş kuşaklık 'Ata ocağı'm...'

Geçmişin sislerini enfes bir esintiyle dağıtıp, hatırâları gün ışığında bize bir film gibi seyrettirdiniz. O sızıyı hepimiz aynen hissettik. Konak olmasa da, mahalle bekçisi, pirinç tokmaklar, ahşap yapılar, meyva ağaçları, çiçeklerin kokusu, hepsinden önemlisi de geçmiş yılların yürekteki hasreti. Radyolardan yükselen şarkılar, oynayan çocular, mutlu kahkahalar...Öylesine güzel anlatmışsınız ki, olağanüstüydü. O güzellikleri bizlere bir daha yaşattığınız için varolun efendim.

En derin saygılarımla gönülden kutluyorum. O güzel yüreğiniz dert görmesin. Huzur dolsun. Hâlenur Kor
Tam puan.