Hersey supsuskun bir duvar lambasi
Gecede yolunu insandan sormaya ciralara düsmüs karanlik
Sokulmus sessizlige gündüzün kalan kalabaliklarindan yorgununu izliyor
Duraklardan duraklara tren bir göc
Iniyor biniyor dünya kanatlanmis bir ucurtma gibi
Her kopusta cocuklugunu uzaklasirken dalsiz budaksiz
Egrildikce bitiyor kervan ve kirmen
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta