Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Unutmazinsan
Sevdiğini,
Gözlerini...
"Nazlanır"
Öyle der... bence..
Tebrikler Gülay Hanım.
Duygu yüklü şiiriniz,
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta