Unuttum yüzünün kıvrımlarını
Kısa tırnaklarını
Elinin elerimin arasında terlemesini
Parmaklarının parmaklarımla kenetlemesini unuttum
Unuttum deniz mavisi gözlerindeki o yakıcı anlamı
Öpüşlerindeki o davetkar sıcaklığı çoktan unuttum
Bir yok oluş nasıl yaşanırsa çokluktan tekliğe giden
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta