birgün saneme rastladım
bir bankın köşesinde büzülmüş
müjganla ağlaşıyordu
dallarına tutunan son sarı yaprakların mevsimiydi
atilla ilhan'ı anımsadım
kimbilir hangi aşkın uzatmalarındaydı kadın
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Grubumuzun sarıya adanan gününde paylaşmaktan mutluluk duyduğum bir çalışmaydı. Kaleminize sağlık. Gül Doğan
unutmuşum sarının ayrılık olduğunu....
onun için midir ki sonbaharları yaşarken sarıları da yaşıyoruz.
neyse buna yazmayacağım hiç bir şey- oysa kuru yapraklar ufalandı toz oldu diyecektim ama demeyeceğim
Çok güzel ses vermişiniz...Ayrılığın rengine..Kutlarım..SAYGILAR.GÜLŞEN ŞENDERİN
Harika bir şiir. Tebrikler.
Suna Doğanay
Ahmet Nural'dan bir kafa dengi şiir daha.
Farklı bakış açınızla aramaz iyi.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta